Επιστολή της Ευθαλίας Καλλέργη

Ονομάζομαι Ευθαλία Καλλέργη και είμαι κάτοικος Βόλου. Θεωρώ ότι το Πήλιο είναι το σπίτι μας και πρέπει όλοι να το προστατεύσουμε. Δεδομένου όμως της χαοτικής κατάστασης αντιλαμβάνομαι ότι αυτό θα είναι κάτι δύσκολο. Είναι επιτακτική η ανάγκη να αφυπνιστούν οι κάτοικοι των περιοχών που καήκανε αλλά και εκείνων που κινδυνεύουν. Είναι ανάγκη ακόμη να γίνουμε γνωστοί σε όλους ώστε άνθρωποι της πόλης με οικολογική συνείδηση να έχουν την ευκαιρία να δώσουν χέρι βοήθειας στο βουνό που μας χρειάζεται. Το ραδιόφωνο και η τηλεόραση πρέπει να προβάλουν την ένωση των εθελοντών, παράλληλα με τον τύπο.
Νομίζω πως ένα στέκι εντός της πόλης του Βόλου στο οποίο θα μπορούν να εγγράφονται μέλη και να πληροφορούνται για την δράση της Ένωσης είναι απαραίτητο. Ακόμη θα ήταν καλό να γίνουν κάποιες συναντήσεις – συνεδρίες στον Βόλο. Αυτό θα έδινε την δυνατότητα σε πολλούς να έρθουν κοντά (σε αρχικό στάδιο) και θα τόνιζε το γεγονός ότι η προστασία του Πηλίου μας αφορά όλους (και είμαστε πολλοί αλλά δύσκολα δραστηριοποιούμαστε). Ακόμη καλό θα ήταν οι συναντήσεις συνεδρίες να γίνονται μέρες που η αγορά είναι κλειστή ώστε να έχουμε μεγαλύτερη προσέλευση.
Θα πρέπει να προσδιοριστούν επίσης οι αρμοδιότητες π.χ. τι θα προσφέρουν οι γυναίκες, να ξεκαθαριστεί ότι όποιος δηλώσει εθελοντής δεν θα συμμετέχει απαραίτητα και στην δασοπυρόσβεση γιατί όλοι οι άνθρωποι ίσως να μην το τολμούν αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να προσφέρει άλλη βοήθεια. Ακόμη πιστεύω ότι θα πρέπει να τονιστεί ότι οι εθελοντές δεν θα είναι υποχρεωμένοι να αφήσουν τις δουλειές και τις οικογένειές τους αλλά ότι θα προσφέρουν τον πολύτιμο και λιγοστό ίσως χρόνο τους ο οποίος θα συμπληρώνει τα κενά του συνόλου. Αυτά δεν πρέπει να θεωρούνται αυτονόητα.
Κάτι ακόμα που νομίζω ότι θα έφερνε περισσότερο κόσμο κοντά μας θα ήταν το να έρθει η ίδια η Ένωση σε επαφή με φορείς , οργανώσεις και συλλόγους .ώστε να δοθεί η δυνατότητα να ενημερωθούν πλήρως. Άλλωστε μας ενδιαφέρει να έχουμε μαζί μας όσους περισσότερους ανθρώπους έχουν διάθεση να προσφέρουν έργο. Μια σκέψη μου είναι οι δάσκαλοι και οι καθηγητές που όλο το καλοκαίρι έχουν ελεύθερο χρόνο, και άλλη μια άνθρωποι με μοτοσικλέτες που τους αρέσει να κάνουν βόλτες σε χωμάτινα μονοπάτια στο βουνό. Αυτό θα μπορεί να συνδυαστεί και με την δασική φύλαξη. Η ζωή μας έχει νόημα αλλά κάποιες φορές χρωματίζεται με χρώματα πιο ζωηρά όταν παλεύουμε για την επίτευξη στόχων κοινών με τον διπλανό μας. Και αυτή θα είναι μια πολύ καλή ευκαιρία να γνωρίσουμε ποιος είναι ο διπλανός μας.
Χάρηκα που τόσοι άνθρωποι έχουμε την ίδια διάθεση να βοηθήσουμε το φυσικό μας περιβάλλον. Το δάσος προσφέρει ζωή οξυγόνο και ψυχική ανάταση, συγκρατά το χώμα και το νερό, οι υδροφόροι ορίζοντες εμπλουτίζονται κι έτσι έχουμε νερό να βρέχουμε τα χείλη μας. Αν αδιαφορήσουμε δεν θα κρατήσει πολύ, γιατί τα φαινόμενα θα έρθουν να μας βρουν! Αυτό θα πρέπει να το μεταφέρουμε σε όλους, ακόμη και από στόμα σε στόμα, σε γνωστούς και αγνώστους. Αν όλοι το πούμε σε κάποιους άλλους σίγουρα θα βρεθούν αρκετοί εθελοντές ακόμη.
Η φύση απειλείται και η φύση είμαστε εμείς. Αν το ένα χέρι έκαψε τα δέντρα έδιωξε τα πουλιά κι εξόντωσε τα ζώα, αν το ένα χέρι μόλυνε το νερό και τον αέρα, το άλλο χέρι πρέπει να φυτέψει να καθαρίσει, να περιθάλψει. Η αδιαφορία θα μας κάνει συνένοχους της καταστροφής μας. Μια ερώτηση προς τους Νομικούς μας: είναι αλήθεια ότι ο νέος κώδικας οδικής κυκλοφορίας περιέχει και ποια είναι αυτή η αναφορά στην περίπτωση ρίψης αναμμένου τσιγάρου από το παράθυρο αυτοκινήτου; Μήπως θα πρέπει να κρατάμε τα στοιχεία εκείνων των αφελών – ασυνείδητων οδηγών που εν τω μέσω της ανομβρίας σπέρνουν φωτιές στο πέρασμά τους;
Είπατε ότι το Δ.Σ. θα συνεδριάσει στην πλατεία των Πινακατών την Κυριακή το πρωί και μπορεί να συμμετέχει και όποιος άλλος θέλει; Ευχαριστώ και καλή σας μέρα. Περιμένω νέα σας.